Օրերս ՀՀ դատավորների ընդհանուր ժողովն ընտրել է 2014 թվականի լավագույն դատավորներին: Ցանկում ընդգրկվել են հանրությանը հայտնի ու անհայտ մի քանի իրավագետներ: Հատկանշական է սակայն, որ դատավորների թվում է նաև գեներալ, ԱԺ պատգամավոր Մանվել Գրիգորյանի դուստրը՝ Նաիրա Գրիգորյանը: Մենք ամենևին չենք պատրաստվում կասկածի ենթարկել նրա մասնագիտական հմտությունները, ավելին` հակված ենք կարծելու, որ դատավոր Նաիրան իսկապես լավագույն արդյունքներն է գրանցել տարվա ընթացքում` բավարարելով մրցույթի բոլոր պայմանները: Միակ վերապահումը վերաբերում է նրա հորը, ավելի ճիշտ` հայր Գրիգորյանի փառավոր կերպարի նկատմամբ դուստր Գրիգորյանի վերաբերմունքին: Ինչպես կասեր հայտնի հերոսը, իրավական տեսանկյունից «արդյոք բարոյակա՞ն մարդ է մեր կասկածյալը»:

Հազիվ թե տարիներ շարունակ դատավոր Նաիրան բազմաթիվ առիթներ չի ունեցել լսելու այն դեպքերի ու միջադեպերի մասին, որոնք ուղղակի կամ ունուղղակի կերպով առնչվել են հարազատ հոր անվան հետ: Իբրև հմուտ ու փորձառու իրավաբան, նա անկասկած իր մտքում գնահատել է դրանք քրեական օրենսգրքի չափանիշների համաձայն և որոշել, թե գեներալ Մանվելը քանի տարի կանցկացներ ճաղերի ետևում, եթե հայրենի արդարադատությունը աչք չփակեր դրանց առաջ կամ մեղքերը չպարտակեր: Բայց քանի որ գեներալը վեր է օրենքից, այն օրենքից, որ սպասարկում է նաև նրա դուստրը, ապա այս մասին կարելի է միայն մտածել, սակայն կիրառել` երբեք, որովհետև կիրառման պարագայում Նաիրա Գրիգորյանը կամ մեկ ուրիշը գուցե դառնա ոչ թե տարվա, այլ հարյուրամյակի դատավորը: