ԱԺ-ում քննարկվում էր «Առևտրի և ծառայությունների մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություն և լրացումներ կատարելու մասին կառավարության նախագիծը: Հիմնական զեկուցող, տնտեսական զարգացման և ներդրումների փոխնախարար Տիգրան Խաչատրյանը պատգամավորներին տեղեկացրեց, որ որոշ ծառայությունների հետ կապված սահմանափակումներ են մտցվելու: Օրինակ, կարաոկե, դիսկոտեկ, բաղնիք, շոգեբաղնիք, սաունա, ստրիպտիզ ակումբ. այս օբյեկտների տեղակայումը կսահմանափակվի բազմաբնակարան շենքերի, բնակելի կամ ոչ բնակելի տարածքում: Խախտումների դեպքում լինելու են խոշոր տուգանքներ, իսկ դրա հետ մեկտեղ սահմանվելու է լռության ժամը, այն կարող է լինել ժամը 22-ից կամ 24-ից մինչև առավոտյան 7-ը: Գործող օրենքով, եթե լռության ժամը խախտում էին, առաջին անգամ նախազգուշացվում էին, երկրորդ խախտման դեպքում՝ 40 հազար դրամ տուգանվում, հիմա առաջարկում են բարձրացնել տուգանքի չափը 200-300-ապատիկ, կրկնվելու դեպքում՝ 1 մլն դրամ: 

Այս ամենը քիչ թե շատ հասկանալի է, բացի մի բանից: Ինչո՞ւ է հիշյալ կարգը տարածվում նաև բաղնիքների ու շոգեբաղնիքների վրա: Մնացած հաստատություններում տիրող բարքերի ու այցելուների պահվածքի մասին հանրությունը հրաշալի գիտի: Բայց բաղնիքի լռության ժամը ո՞րն է: Այդ ի՞նչ աղմուկներ են գալիս բաղնիքներից ու շոգեբաղնիքներից, որ կարող են խաթարել մարկանց անդորրը: Եվ եթե լողացողներն իսկապես աղմկում են, արդյո՞ք սա իր հերթին չի նշանակում, որ անմեղ թվացող բաղնիքն այնքան էլ բաղնիք չէ ու այնքան էլ անմեղ չէ, ինչն էլ իր հերթին պիտի նշանակեր, որ նախ անհրաժեշտ է հստակեցնել, թե իրականում ինչ նպատակների են ծառայեցվում բաղնիք կոչեցյալ օբյեկտները և հետո միայն խոսել դրանց գործունեության կանոնակարգման մասին: